Atrazin ve Metabolikleri

Atrazin, klorotriazin sınıfından, yıllık geniş yapraklı ve otsu yabancı otların kontrolünde kullanılan seçici sistemik bir herbisittir. Atrazin ve kloro-s-triazin metabolitleri – deethil-atrazin, deisopropil-atrazin ve diaminochlorotriazin – atrazinin ön-filizlenme veya erken post-filizlenme herbisiti olarak kullanımının bir sonucu olarak yüzey suyu ve yeraltı suyunda bulunmuştur. Metabolik hydroxyatrazin, yeraltı suyunda yüzey suyundan daha sıklıkla tespit edilir.

JMPR, atrazinin genotoksik olma olasılığının düşük olduğunda uzlaştı ve atrazinin insanlarda karsinojenik risk oluşturmasının muhtemel olmadığı sonucuna vardı, çünkü belirli duyarlı sıçan suşlarında kanserojenik etki modu insan risk değerlendirmesi için uygun değildir. Epidemiyolojik çalışmalardan elde edilen kanıtların ağırlığı da atrazine maruziyet ile insanlar arasında kanser oluşumu arasında nedensel bir ilişkiyi desteklememektedir. Erken gebelik sırasında (yani luteinleştirici hormon bağımlı dönem) sıçanların atrazine maruziyetine maruz kalmasıyla ilgili özel üreme toksisitesi çalışmalarında, tam yavru rezorpsiyonları dahil olmak üzere artan implantasyon öncesi veya implantasyon sonrası kayıplar tespit edilmiştir. Luteinleştirici hormon dalgasının zayıflaması ve ardından östrus döngüsünün bozulması (östrus günlerinde artış ile karakterize) 3.65 mg/kg vücut ağırlığı/gün ve üzerinde görülmüştür, NOAEL değeri 1.8 mg/kg vücut ağırlığı/gün olarak belirlenmiştir. Luteinleştirici hormon dalgası üzerindeki etkiler ve östrus döngüsünün bozulması, bir dizi kısa süreli mekanistik çalışma ile daha da desteklenmiştir.

Ek deneyler, atrazinin luteinleştirici hormon ve prolaktin salgılanması üzerindeki etkilerinin hipotalamik bir etki yeri aracılığıyla aracılık ettiğini göstermektedir. JMPR, atrazinin teratojenik olmadığı sonucuna varmıştır. Çeşitli test sistemlerinde in vitro ve in vivo olarak atrazine maruziyetinden sonra bağışıklık sisteminin modüle edildiğini gösteren çalışmalar yapılmıştır. Bununla birlikte, bozulmuş bağışıklık sistemi fonksiyonunu düşündüren etkiler, östrus döngüsünün bozulmasına veya gelişimsel etkilere yol açan nöroendokrin fonksiyonunu etkilediği gösterilen dozlardan daha yüksek dozlarda gözlenmiştir

 Kloro-s-triazin metabolitlerinin toksisite profilleri ve etki modu atrazininkine benzerdir; bu metabolitlerin nöroendokrin bozucu özellikleriyle ilgili potensleri, ana bileşiktekine benzer görünmektedir. Metabolik hydroxyatrazin, atrazin ve kloro-s-triazin metabolitleri ile aynı etki moduna veya toksisite profiline sahip değildir. Hidrokseatrazin’in ana etkisi böbrek toksisitesiydi (sudaki düşük çözünürlüğü nedeniyle kristal oluşumu ve ardından gelen inflamatuar reaksiyon nedeniyle) ve hidrokseatrazin’in nöroendokrin bozucu özelliklere sahip olduğuna dair hiçbir kanıt yoktu. Kanserojenik olduğuna dair hiçbir kanıt bulunamadı ve hidrokseatrazin in vitro ve in vivo testlerde yeterli bir dizi testte genotoksisite yol açmadı.