Dünya iklim değişikliğinin en kötü etkilerini bertaraf etmek istiyorsa, ülkelerin harekete geçmeleri için yalnızca sınırlı bir zamanı vardır. İşte 2021’in küresel ısınmayla mücadelede önemli bir yıl olmasının beş nedeni.
1. Önemli iklim konferansı
Kasım 2021’de dünya liderleri, 2015’in dönüm noktası niteliğindeki Paris toplantısının ardılı için Glasgow’da bir araya gelecekler.
Paris önemliydi, çünkü ilk kez dünyanın neredeyse tüm ulusları sorunun üstesinden gelmek için ihtiyaç duydukları konusunda hemfikir olmak için bir araya geldi.
Sorun, ülkelerin karbon emisyonlarını azaltmak için verdikleri taahhütlerin konferans tarafından belirlenen hedeflerin çok gerisinde kalmasıydı.
Paris’te dünya, yüzyılın sonuna kadar küresel sıcaklık artışlarını sanayi öncesi seviyelerin 2C üzerinde sınırlamaya çalışarak iklim değişikliğinin en kötü etkilerinden kaçınmayı kabul etti. Amaç, mümkünse artışı 1.5C’ye kadar tutmaktı.
Paris anlaşması şartlarına göre, ülkeler her beş yılda bir geri gelip karbon azaltma hedeflerini artıracaklarına söz verdiler. Bunun Kasım 2020’de Glasgow’da gerçekleşmesi gerekiyordu.
Salgın buna bedel ödedi ve konferans bu yıla ertelendi.
Dolayısıyla Glasgow 2021 bize bu karbon kesintilerinin artırılabileceği bir forum sunuyor.
2. Ülkeler halihazırda derin karbon kesintilerine imza atıyor
Geçen yıl iklim değişikliğiyle ilgili en önemli duyuru tamamen birdenbire çıktı.
Eylül ayında BM Genel Kurulu’nda Çin Devlet Başkanı Xi Jinping, Çin’in 2060 yılına kadar karbon nötr olmayı hedeflediğini duyurdu.
Çevreciler şaşkına döndü. Karbonu kesmek her zaman pahalı bir angarya olarak görülmüştür, ancak burada dünyadaki en kirletici ülke – dünya emisyonlarının yaklaşık% 28’inden sorumlu – diğer ülkeler öncülüğünü takip etsinler ya da takip etmeseler de bunu yapmak için koşulsuz bir taahhütte bulunurlar.
Bu, herkesin kendi ekonomisini karbondan arındırma maliyetini üstlenmekten korktuğu, diğerleri ise hiçbir şey yapmadan emeklerinin iklim değişikliği meyvelerinin tadını çıkardığı geçmiş müzakerelerden tam bir dönüştü.
Ve bu problemde Çin yalnız değil. Birleşik Krallık, Haziran 2019’da yasal olarak bağlayıcı bir net sıfır taahhüdü veren dünyadaki ilk büyük ekonomiydi. Avrupa Birliği de Mart 2020’de aynı şeyi yaptı.
O zamandan beri, Japonya ve Güney Kore, BM’nin tahminlerine, şu anda yüzyılın ortası için net sıfır hedefi belirleyen 110’dan fazla ülke olarak katıldı. BM, birlikte bunların küresel emisyonların %65’inden fazlasını ve dünya ekonomisinin %70’inden fazlasını temsil ettiğini söylüyor.
Amerika Birleşik Devletleri’nde Joe Biden’in seçilmesiyle, dünyanın en büyük ekonomisi artık karbon kesme korosuna yeniden katıldı.
Bu ülkelerin şimdi yüce yeni hedeflerine nasıl ulaşmayı planladıklarını detaylandırmaları gerekiyor – bu Glasgow gündeminin önemli bir parçası olacak – ancak zaten oraya ulaşmak istediklerini söylemeleri çok önemli bir değişiklik.
3. Yenilenebilir enerji artık şimdiye kadarki en ucuz enerji
Bu kadar çok ülkenin şimdi sıfıra gitmeyi planladıklarını söylemelerinin iyi bir nedeni var: Yenilenebilir enerji kaynaklarının çöken maliyeti, karbondan arındırma hesaplamasını tamamen değiştiriyor.
Ekim 2020’de, hükümetler arası bir organizasyon olan Uluslararası Enerji Ajansı, en iyi güneş enerjisi planlarının artık “tarihteki en ucuz elektrik kaynağını” sunduğu sonucuna vardı.
Yeni enerji santralleri inşa etmek söz konusu olduğunda, yenilenebilir enerji, dünyanın birçok yerinde fosil yakıt enerjisinden zaten daha ucuzdur.
Ve dünya ülkeleri önümüzdeki birkaç yıl içinde rüzgar, güneş ve pil yatırımlarını artırırlarsa, fiyatların çok ucuz oldukları bir noktaya daha da düşmesi muhtemeldir, bu da ticari açıdan mantıklı olmaya başlayacaktır. mevcut kömür ve gaz santrallerini değiştirin.
Bunun nedeni, yenilenebilir enerjilerin maliyetinin tüm üretim mantığını takip etmesidir – ne kadar çok üretirseniz, o kadar ucuzlar. Bu, açık bir kapıyı zorlamak gibidir – ne kadar çok inşa ederseniz, o kadar ucuzlar ve ne kadar ucuz olursa o kadar çok inşa edersiniz.
Bunun ne anlama geldiğini bir düşünün: yatırımcıların doğru şeyi yapmaları için yeşil aktivistler tarafından zorbalığa uğramasına gerek kalmayacak, sadece parayı takip edecekler. Ve hükümetler, yenilenebilir enerjileri kendi ekonomilerinde ölçeklendirerek, yenilenebilir enerjileri her yerde daha da ucuz ve daha rekabetçi hale getirerek küresel olarak enerji geçişini hızlandırmaya yardımcı olduklarını biliyorlar.
4. Covid her şeyi değiştirir
Koronavirüs salgını, savunmasızlık hissimizi sarstı ve bize dünyamızın kontrol edemeyeceğimiz şekillerde altüst olmasının mümkün olduğunu hatırlattı.
Aynı zamanda Büyük Buhran’dan bu yana en önemli ekonomik şoku da yaşadı.
Buna karşılık, hükümetler ekonomilerini yeniden başlatmak için tasarlanmış teşvik paketleri ile öne çıkıyor.
Bu, artık tanıdık olan deyimle “daha iyi inşa etmek” için benzeri görülmemiş bir fırsat yaratır.
Avrupa Birliği ve Joe Biden’ın ABD’deki yeni yönetimi, ekonomilerini harekete geçirmek ve dekarbonizasyon sürecini başlatmak için trilyonlarca dolarlık yeşil yatırım sözü verdi.
Her ikisi de, diğer ülkelerin kendilerine katılacağını umduklarını söylüyor – küresel olarak yenilenebilir enerji maliyetlerinin düşürülmesine yardımcı oluyor. Ancak bu havucun yanı sıra, çok fazla karbon yayan ülkelerin ithalatına uygulanan bir vergi olan bir sopa kullanmayı planladıklarını da söylüyorlar.
Buradaki fikir, bunun, Brezilya, Rusya, Avustralya ve Suudi Arabistan gibi karbon kesen gecikmeleri de saf dışı bırakmasına yardımcı olabileceğidir.
Kötü haber şu ki, BM’ye göre gelişmiş ülkeler fosil yakıtlarla bağlantılı sektörlere düşük karbonlu enerjiden% 50 daha fazla harcıyorlar.
5. İşler de yeşeriyor
Yenilenebilir enerjinin azalan maliyeti ve iklime karşı harekete geçmeye yönelik artan kamuoyu baskısı da iş dünyasındaki tutumları değiştiriyor.
Bunun sağlam finansal nedenleri var. Neden 20-30 yıllık ömürleri boyunca kendilerini geri ödeyemeden eski halini alacak yeni petrol kuyularına veya kömür santrallerine yatırım yapalım?
Doğrusu, portföylerinde neden karbon riski taşıyor?
Mantık halihazırda piyasalarda işliyor. Sadece bu yıl, Tesla’nın rekor seviyedeki hisse fiyatı, onu dünyanın en değerli otomobil şirketi haline getirdi.
Bu arada, bir zamanlar dünyanın en değerli şirketi olan Exxon’un hisse fiyatı o kadar düştü ki, büyük ABD şirketlerinin Dow Jones Endüstri Ortalaması’ndan düştü.
Aynı zamanda, işletmelerin iklim riskini finansal karar alma süreçlerine dahil etmelerini sağlama hareketinin arkasında büyüyen bir ivme var.
Amaç, işletmelerin ve yatırımcıların faaliyetlerinin ve yatırımlarının net sıfır dünyaya geçiş için gerekli adımları attığını göstermelerini zorunlu kılmaktır.
Yetmiş merkez bankası bunu gerçekleştirmek için zaten çalışıyor ve bu gereksinimleri dünyanın finans mimarisine yerleştirmek Glasgow konferansının ana odak noktası olacak.
Hala oynamak için her şey var.
Öyleyse, umut etmek için iyi bir neden var ama bitmiş bir anlaşma olmaktan uzak.
Politikayı bilgilendirmek için gereken bilimi bir araya getiren BM destekli İklim Değişikliği Hükümetlerarası Paneli’ne göre, 1.5C hedefine ulaşma şansına sahip olmak için 2030’un sonuna kadar toplam emisyonları yarıya indirmemiz gerekiyor.
Bunun anlamı, on yılın sonuna kadar her yıl büyük çaplı uluslararası kilitlenmeler sayesinde 2020’de elde edilen türden emisyon azaltımlarını yapmaktır. Yine de emisyonlar zaten 2019’daki seviyelerine geri dönüyor.
Gerçek şu ki, pek çok ülke karbonu azaltma konusunda yüksek isteklerini dile getirdi, ancak bu hedeflere ulaşmak için henüz çok azı stratejileri var.
Glasgow’un önündeki zorluk, dünya uluslarının emisyonları hemen azaltmaya başlayacak politikalara kaydolmalarını sağlamak olacaktır. BM, kömürün tamamen ortadan kalktığını, tüm fosil yakıt sübvansiyonlarının sona erdiğini ve 2050 yılına kadar net sıfıra ulaşacak küresel bir koalisyonun olmasını istediğini söylüyor.
Küresel ısınmayla mücadele konusundaki küresel düşünceler değişmeye başlasa bile, bu çok uzun bir sipariş olmaya devam ediyor.
Kaynak : BBC
İstanbul’da kuraklık oluşmasıyla ilgili makalemize buradan ulaşabilirsiniz.
Yorum yap