Araştırmacılar, şehirlerin Dünya’nın toplam kara yüzeyinin yalnızca % 3’ünü kapladığını ancak küresel iklim değişikliğinin insan tarafından algılanan etkilerinin yükünü taşıdıklarını söyledi. Büyük resim analizi için küresel iklim modelleri oluşturuldu ve kentsel alanların yetersiz bir şekilde temsil edilmesine neden oldu. Yeni bir çalışmada araştırmacılar, geleneksel süreç güdümlü fiziksel iklim modelleriyle birlikte veriye dayalı istatistiksel modelleri kullanarak iklim değişikliğinin şehirleri nasıl etkilediğine daha yakından bakıyorlar.
Illinois Üniversitesi Urbana Champaign mühendisi Lei Zhao liderliğindeki araştırmanın sonuçları Nature Climate Change dergisinde yayınlandı .
Çalışma, dünya nüfusunun %50’sinden fazlasına ev sahipliği yapan şehirler, yerleşim düzeni ve yüksek nüfus yoğunlukları nedeniyle banliyö ve kırsal alanlara göre daha fazla ısı stresi, su kıtlığı, hava kirliliği ve enerji güvensizliği yaşıyor.
İnşaat ve çevre mühendisliği profesörü ve Ulusal Süper Hesaplama Uygulamaları Merkezi üyesi Zhao “Şehirler, doğal yüzeylerden daha fazla ısıyı emen ve tutan ve diğer yerel ölçekli biyofiziksel süreçleri bozan beton ve asfalttan yapılmış yüzeylerle dolu” dedi. “Bu tür küçük ölçekli değişkenleri iklim modellemesine dahil etmek, gelecekteki kentsel iklimi anlamak için çok önemlidir. Ancak bunları küresel ölçekli modellere dahil etmenin bir yolunu bulmak büyük çözüm, ölçek ve hesaplama zorlukları ortaya çıkarır.
Küresel iklim modelleri, sera gazı emisyonları gibi daha geniş ölçekli süreçlerin küresel iklimi yanıt vermeye nasıl zorladığını modelleyerek gelecekteki senaryoları yansıtır. Bu tekniği kentsel peyzajlar için karmaşık ve ayrıntılı bir iklim modelini taklit eden istatistiksel bir modelle birleştiren Zhao’nun ekibi, şehirden küresele bilgi boşluğuyla yüzleşti.
Ekip, kentsel iklim öykünme tekniğini, orta ve yüksek emisyon senaryoları altında 26 küresel iklim modelinden gelen verilere uyguladı. Bu yaklaşım, araştırmacıların çıktıları 2100 yılı boyunca şehir düzeyinde sıcaklık ve bağıl nem projeksiyonları şeklinde modellemelerine izin vererek iklim değişikliği ve belirsizlik ölçümüne izin verdi.
Zhao, modelin bu yüzyılın sonunda küresel şehirlerdeki ortalama ısınmanın ara emisyonlarla 1,9 santigrat derece ve yüksek emisyonlarla 4,4 santigrat derece artacağını öngörüyor.
Projeksiyonlar ayrıca şehirlerde bağıl nemde neredeyse evrensel bir düşüş öngördü, bu da yüzey buharlaşmasını daha verimli hale getirdi ve kentsel bitki örtüsü gibi adaptasyon stratejilerinin yararlı olabileceğini ima etti.
Zhao “Bulgularımız, iklime duyarlı kentsel alanlar için yerel kentsel iklimlerin küresel projeksiyonlarına yönelik kritik ihtiyacı vurguluyor” dedi. “Bu, şehir planlamacılarına büyük ölçeklerde kentsel ısı stresini azaltmak için yeşil altyapı müdahalesi gibi çözümleri teşvik etmek için ihtiyaç duydukları desteği verebilir.”
Şu andatahminler gelecekteki kentsel gelişimin etkilerini hesaba katmıyor. Ancak araştırmacılar, bunu telafi etmek için stratejilerini genişletebileceklerini varsayıyorlar. Zhao “Genel olarak metodoloji çok esnektir ve daha ince zaman ölçekleri gibi şeyleri yakalamak için ayarlanabilir ve hatta ormanlar ve kutup bölgeleri gibi diğer ekosistemlere de uygulanabilir” dedi.
Ulusal Bilim Vakfı ve Ordu Araştırma Ofisi bu çalışmayı destekledi.
Yorum yap