Acinetobacter

Genel açıklama

Acinetobacter spp., Gram-negatif, oksidaz-negatif, hareketsiz kokobasil (kısa tombul çubuk) bakterilerdir. Bireysel türleri ve biyovarları adlandırmada yaşanan zorluklar nedeniyle, bazı sınıflandırma şemalarında A. baumannii, A. iwoffii ve A. junii gibi bu türün tüm alt gruplarını kapsamak için Acinetobacter calcoaceticus baumannii kompleksi terimi kullanılır.

İnsan sağlığı etkileri

Acinetobacter spp. Genellikle kommensal organizmalardır, ancak bazen özellikle hastanelerdeki yatkın hastalarda enfeksiyonlara neden olurlar. İdrar yolu enfeksiyonlarına, zatürreeye, bakteriyeme, sekonder menenjite ve yara enfeksiyonlarına neden olabilen fırsatçı patojenlerdir. Bu hastalıklar, kanser, yanıklar, major cerrahi ve yeni doğanlarda ve yaşlı bireylerde olduğu gibi zayıf bağışıklık sistemleri gibi faktörler tarafından önceden belirlenir. Hastane ortamında nosokomiyal enfeksiyonlara neden olan multidrug-resistant A. calcoaceticus baumannii kompleksinin ortaya çıkışı ve hızla yayılması endişe vericidir.

Kaynak ve bulunma

Acinetobacter spp., toprak, su ve kanalizasyon ortamlarında bulunan, her yerde bulunan organizmalardır. Acinetobacter, 100/ml’ye kadar sayıda doğal yüzey suyunun %97’sinden izole edilmiştir. Organizmaların içme suyu örneklerindeki heterotrofik plak sayımı (HPC) florasının %1,0-5,5’ini oluşturduğu ve dağıtım suyunun %5-92’sinden izole edildiği bulunmuştur. Amerika Birleşik Devletleri’nde (ABD) işlenmemiş yeraltı suyu kaynakları üzerinde yapılan bir araştırmada, Acinetobacter spp. yeraltı suyu kaynaklarının %38’inde aritmetik ortalama yoğunluk 8/100 ml’de tespit edildi. Çalışma ayrıca, A. calcoaceticus için bir virülans faktörü olan sümük üretiminin, kuyu suyu izolatları ile klinik suşlar arasında önemli ölçüde farklı olmadığını ortaya koyarak, yeraltı suyundan izole edilen suşlar için bir dereceye kadar patojenik potansiyel olduğunu göstermiştir. Acinetobacter spp., sağlıklı bireylerin deri ve bazen de solunum yolunun doğal mikrobiyal florasının bir parçasıdır.

Maruz Kalma Yolları

Hastanelerdeki çevresel kaynaklar ve kişiden kişiye bulaşma, hastane enfeksiyonlarının çoğu salgınının olası kaynaklarıdır. Enfeksiyon en sık olarak yaralar ve yanıklarla temas veya yatkın bireyler tarafından solunum yoluyla ilişkilendirilir. Acinetobacter bakteriye sahip hastalarda, intravenöz kateterler de bir enfeksiyon kaynağı olarak tanımlanmıştır. Enfeksiyon salgınları, su banyoları ve oda nemlendiricileri ile ilişkilendirilmiştir. Yutma, normal bir enfeksiyon kaynağı değildir.

İçme suyundaki önemi

Acinetobacter spp., arıtılmış içme suyu kaynaklarında sıklıkla tespit edilse de, içme suyunda Acinetobacter spp. varlığı ile klinik hastalık arasında bir ilişki doğrulanmamıştır. Genel popülasyonda içme suyunda Acinetobacter spp. yutulması yoluyla gastrointestinal enfeksiyon kanıtı yoktur. Bununla birlikte, duyarlı bireylerde, özellikle sağlık kurumları ve hastaneler gibi ortamlarda, içme suyu yoluyla gastrointestinal olmayan enfeksiyonların bulaşması olasıdır. 6. bölümde tartışıldığı gibi, hastaneler ve diğer sağlık hizmetleri tesisleri dahil olmak üzere binalar için özel su güvenliği planları geliştirilmelidir. Bu planlar, sakinlerin özel hassasiyetlerini dikkate almalıdır. Acinetobacter spp., klor gibi dezenfektanlara duyarlıdır ve bir dezenfektan kalıntısı varlığında sayıları düşük olacaktır. Dağıtım sistemlerinde bakterilerin büyümesini sınırlayan kontrol önlemleri, organik karbon giderimini optimize etmek için arıtma, dağıtım sistemlerinde suyun kalış süresini sınırlama ve dezenfektan artıklarını korumayı içerir. Acinetobacter spp., HPC ile tespit edilir ve bu, bu organizmaların büyümesini destekleyebilecek koşulları belirtmek için dezenfektan artıkları gibi parametrelerle birlikte kullanılabilir. Bununla birlikte, Escherichia coli (veya alternatif olarak, termotolerant koliformlar) Acinetobacter spp. varlığının/yokluğunun bir göstergesi olarak kullanılamaz.

Seçilmiş Kaynaklar

• Bartram J ve diğ. (2003) Heterotrofik plak sayıları ve içme suyu güvenliği: HPC’lerin su kalitesi ve insan sağlığı için önemi. Londra, IWA Yayınları (DSÖ Su ve Bulaşıcı Hastalıklar Acil Konular Serisi).
• Bergogne-Berezin E, Towner KJ (1996) Acinetobacter nosokomiyal patojenler olarak: Mikrobiyolojik, klinik ve epidemiyolojik özellikler. Klinik Mikrobiyoloji İncelemeleri, 9: 148-165.
• Bifulco JM, Shirey JJ, Bissonnette GK (1989) Kırsal içme suyu kaynaklarında Acinetobacter spp. tespiti. Uygulamalı ve Çevre Mikrobiyolojisi, 55: 2214-2219.
• Jellison TK, McKinnon PS, Rybak MJ (2001) İmipenem-cilastatin veya ampisilin-sulbaktam ile tedavi edilen Acinetobacter baumannii bakteriyeminin epidemiyolojisi, direnci ve sonuçları. Farmakoterapi, 21: 142-148.
• Rusin PA ve diğ. (1997) İçme suyundaki fırsatçı bakteriyel patojenlerin risk değerlendirmesi. Çevresel Kirlenme ve Toksikoloji İncelemeleri, 152: 57-83.