Diklorobenzenler (1,2-Diklorobenzen, 1,3-Diklorobenzen, 1,4-Diklorobenzen)

Diklorobenzenler (DCB’ler), koku maskeleme ajanları, kimyasal boya maddeleri ve böcek ilaçları gibi endüstriyel ve ev ürünlerinde yaygın olarak kullanılır. İnsan maruziyetinin kaynakları ağırlıklı olarak hava ve gıdadır.

1,2-Diklorobenzen:

• Ağız yoluyla maruziyet yoluyla akut toksisitesi düşüktür.
• Yüksek dozlarda oral maruziyet esas olarak karaciğer ve böbrekleri etkiler.
• Kanıtların dengesi, 1,2-DCB’nin genotoksik olmadığını ve kemirgenlerde karsinojenik olduğuna dair kanıt bulunmadığını göstermektedir.

1,3-Diklorobenzen:

• Bu bileşik hakkında, kılavuz bir değer önermeye izin verecek yeterli toksikolojik veri yoktur, ancak içme suyunda nadiren bulunduğu belirtilmelidir.

1,4-Diklorobenzen:

• 1,4-DCB akut toksisitesi düşüktür, ancak uzun süreli maruziyetten sonra farelerde böbrek tümörlerinin ve sıçanlarda hepatosellüler adenom ve karsinomların insidansını artırdığına dair kanıtlar vardır.
• IARC, 1,4-DCB’yi Grup 2B’ye (insanlar için muhtemelen kanserojen) sınıflandırmıştır.
• 1,4-DCB’nin genotoksik olmadığı düşünülmektedir ve deney hayvanlarında gözlenen tümörlerin insanlar için ilişkisi şüphelidir.