1,2-Dikloroeten

1,2-Dikloroeten bir cis ve bir trans izomer şeklindedir. Cis formu su kirleticisi olarak daha sık görülür. Atık su ve anaerobik yeraltı suyunda bulunan diğer doymamış halojenli hidrokarbonların metabolitleri olan bu iki izomerin varlığı, aynı anda vinil klorid gibi diğer organoklorür kimyasallarının da varlığını gösterebilir. Buna göre, varlıkları daha yoğun bir izleme yapılması gerektiğini gösterir. Gıdalardan maruz kalmaya ilişkin veri yoktur. Havadaki konsantrasyonlar düşüktür, üretim bölgelerine yakın metreküp başına birkaç mikrogram aralığında daha yüksek konsantrasyonlar bulunur. Cis izomeri daha önce anestezik olarak kullanılmıştır.

1,2-dikloroetinin emilimi, dağıtımı veya atılımı hakkında çok az bilgi vardır. Bununla birlikte, 1,1-dikloroetenle yapılan benzetmeyle, 1,2-dikloroetenin kolayca emilmesi, esas olarak karaciğer, böbrekler ve akciğerlere dağılması ve hızla atılması beklenir. Cis izomeri in vitro sistemlerde trans izomerinden daha hızlı metabolize olur. Her iki izomerin de kemirgenlerde serum alkalin fosfataz seviyelerini artırdığı bildirilmiştir. Farelere içme suyunda trans izomerinin verildiği 3 aylık bir çalışmada, serum alkalen fosfatazında artış ve timüs ve akciğer ağırlıklarında azalma olduğu bildirildi. Ayrıca, toksikolojik önemi belirsiz olan geçici bağışıklık etkileri de bildirilmiştir. Trans-1,2-dikloroeten ayrıca sıçanlarda böbrek ağırlıklarının azalmasına neden olmuştur, ancak daha yüksek dozlarda. Cis izomeri için yalnızca bir sıçan toksisite çalışması mevcuttur, bu da enjeksiyonlarda trans izomerinin sıçanlarda oluşturduğu etkileriyle benzer boyutlarda ancak daha yüksek toksik etkiler oluşturmuştur. Her iki izomerin de bir miktar genotoksik aktiviteye sahip olabileceğini gösteren sınırlı veriler bulunmaktadır. Kanser yapıcılığı hakkında herhangi bir bilgi yoktur.